1η Μάη 2019

1^η Μάη 2019 εκατομμύρια άνθρωποι της άμεσης ζωντανής παραγωγικής εργασίας, μετανάστες, πρόσφυγες, νεολαίοι, διανοούμενοι σε συνθήκες μιας ζοφερής παγκόσμιας πραγματικότητας, θα αναζωπυρώσουν την ελπίδα για μια νέα ζωή, απέναντι στις άμεσες απειλές του κεφαλαίου όχι μόνο στην κοινωνική υπόσταση του ανθρώπου, αλλά και στην ίδια την ύπαρξη του ως έμβια οντότητα και είδος.

«Το τέλος του κεφαλαίου είναι άραγε και το τέλος της ιστορίας». Σε αυτή την απειλή πρέπει και είναι ανάγκη να απαντήσουμε σήμερα. Αυτή την απειλή εκπέμπει η ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού και η κρίση του ως παγκοσμιοποιημένο κεφαλαιοκρατικό σύστημα.

Η κρίση που ξέσπασε το 2008 βεβαίως εμπεριέχει όλα τα χαρακτηριστικά προηγούμενων καπιταλιστικών κρίσεων, αλλά χαρακτηρίζεται και από ποιοτικά νέα στοιχεία στα οποία καμία κλασική καπιταλιστική θεωρία δεν μπορεί να απαντήσει.

Μονάχα ο μαρξισμός ως υλιστική διαλεκτική γνωσιοθεωρία μπορούσε να έχει ποιοτική απάντηση, αν δεν είχε καθηλωθεί σε κλειστά συστήματα εξουσίας που ηττήθηκαν σε όλα τα μέτωπα, αφήνοντας την εργατική τάξη στο τέλος του 20^ου αιώνα χωρίς πολιτική εκπροσώπηση και με πολυδιάσπαση στο επίπεδο των κοινωνικών της οργανώσεων να κατατρύχεται από έναν συντεχνιακό οικονομίστικο ανταγωνισμό τουλάχιστον αναντίστοιχο με το ρόλο τους στην ταξική πάλη και εχθρικό στην άμεση ζωντανή εργασία.

Τα μαζικά ακτιβιστικά κινήματα που ξεσπούν συχνά πυκνά και στον ευρωπαϊκό χώρο από επιμέρους αιτίες αναζητώντας στην πορεία πολιτική ολοκλήρωση, συνομολογούν την έλλειψη πολιτικής και κοινωνικής εκπροσώπησης της εργατικής τάξης και για αυτό στο τέλος μανιπουλάρονται από τις νεοσυντηρητικές και συστημικές πολιτικές δυνάμεις. 

Η κρίση του 2008 που για ενδέκατη  συνεχή χρόνια εξελίσσεται σε χώρο, χρόνο, μορφή και περιεχόμενο συνιστά μια νέα την πιο επικίνδυνη και απειλητική μεταβατική φάση της ανθρωπότητας.

Το κεφάλαιο με τον νεοφιλελευθερισμό στην απόλυτη κυριαρχία του που ήρθε και με την Σοβιετική κατάρρευση «υποσχέθηκε» με τις αλματώδικες και γιγαντιαίες καπιταλιστικές ολοκληρώσεις, ότι θα άρει τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και ότι η ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων και ανθρώπων θα διασφάλιζε την  οικονομική συμμετρία, την σταθερή οικονομική ανάπτυξη, την δημοκρατική λειτουργία των κοινωνιών, την προστασία του περιβάλλοντος!

Πριν όμως περάσουν 20 χρόνια από την απόλυτη κυριαρχία του ένας κορυφαίος γκουρού του νεοφιλελευθερισμού ο Alan Greenspan πρώην πρόεδρος της F.E.D δηλώνει επίσημα και δημόσια σε κορυφαία σύσκεψη για την αντιμετώπιση της κρίσης του 2008 στην Ουάσινγκτον  «πάντα πίστευα ότι η χρηματιστηριακή αγορά παραγώγων θα διασφάλιζε την παγκόσμια οικονομική σταθερότητα και ισορροπία, έκανα λάθος με συγχωρείται αποσύρομαι..»

Ο Greenspan αποσύρθηκε όχι όμως και ο νεοφιλελευθερισμός που έγινε ακόμα πιο επιθετικός με τον αφροαμερικανό Ομπάμα, τον κινέζικο δράκο, τους σοσιαλδημοκράτες και τους συντηρητικούς στην Ευρώπη, τους Ρώσους ολιγάρχες.

Οι κοινωνίες έξω από κάθε εθνικό σύνορο και περιορισμό γίνονται αιχμάλωτες των παραγωγικών δυνάμεων του κεφαλαίου, οδηγώντας τις παραγωγικές δυνάμεις και τις κοινωνικές σχέσεις όχι μόνο σε απόλυτη αναντιστοιχία αλλά σε καθολική αντιπαλότητα.

Για τον νεοφιλελευθερισμό το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού μετατάσσεται αν όχι στη κατηγορία του «άχθος αρούρης» σίγουρα στις κατηγορίες του δούλου και του δουλοπάροικου και το φυσικό περιβάλλον σε εχθρό του ανθρώπινου είδους!

Σε αυτές τις συνθήκες ο ΤΡΑΜΠ καθαρό παράγωγο της Walt-Street, ο άνθρωπος που χλευάστηκε με τον πιο απαξιωτικό τρόπο όχι μόνο από την αμερικανική αριστερά αλλά και σημαντικό μέρος της συντηρητικής ελίτ. Ο άνθρωπος που χλευάστηκε από το σύνολο σχεδόν των προοδευτικών αριστερών αλλά και συντηρητικών δυνάμεων στην Ευρώπη αναδείχθηκε πρόεδρος των ΗΠΑ για να επιβάλλει ως παγκόσμια πολιτική ηγεμονία την αντιδραστική εθνική αναδίπλωση ως όρο άμυνας και υπεράσπισης του «Αμερικανικού ονείρου»! Εξακόσια χιλιόμετρα νέου σινικού τείχους και η στρατηγική νομιμοποίησης με όρους διεθνούς δικαίου προληπτικού πυρηνικού πλήγματος σκιαγραφεί καινούρια στρατηγική πορεία της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και ηγεμονίας.

Δεν είναι λοιπόν καθόλου χωρίς αιτία μέσα σε αυτές τις συνθήκες η άνδρωση και η επιθετικότητα πολιτικών υποκειμένων του ακραίου εθνικισμού, του σωβινισμού, του ρατσισμού και μορφωμάτων φασιστικής και ναζιστικής έμπνευσης στην καρδιά του αναπτυγμένου καπιταλισμού. Είναι οργανικές και γονιδιακές εκβλαστήσεις του νεοφιλελευθερισμού της κρίσης του που λιπαίνονται από την απουσία πολιτικής και κοινωνικής εκπροσώπησης της εργατικής τάξης, των δυνάμεων της άμεσης ζωντανής παραγωγικής εργασίας.

Συμπερασματικά ο κόσμος ζει στην ισορροπία ενός οικονομικοπολιτικού τρόμου, που  δημιουργούν και συντηρούν δυο θανάσιμα αντίπαλες και ταυτόχρονα αλληλοτροφοδοτούμενες παγκόσμιας εμβέλειας αγορές ΗΠΑ-ΚΙΝΑΣ.

Η δεύτερη διασφαλίζει την παγκόσμια νομισματική ηγεμονία της πρώτης και οι ΗΠΑ την νεοαποικιοκρατική επεκτατικότητα της δεύτερης μαζί και της παραγωγικής αποδιάρθρωσης και απομόνωσης  του ευρωπαϊκού χώρου ως αντίπαλου και των δύο!

Το ζήτημα για την εγχώρια εθνική πραγματικότητα είναι πως αντανακλάται αυτή η διεθνής συγκυρία σε αυτήν, αλλά και πως η ίδια εθνική πραγματικότητα ως αντανακλώμενο επηρεάζει σύμφωνα με τις δυνατότητες της το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Το Ε.Α.Μ δεν αρνείται τα πεπραγμένα της πολιτικής της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ παρά τις διαφωνίες του σε κεντρικά ζητήματα στρατηγικής και τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ.

Το ότι η χώρα διατήρησε την γεωπολιτική της ενότητα, η κοινωνία δεν αντιμετώπισε ανθρωπιστική κρίση τύπου Βουλγαρίας, Αλβανίας, Ουκρανίας κλπ.

Το ότι ανθρωποκεντρικά ζητήματα μπήκαν στην παγκόσμια πολιτική ατζέντα.

Το ότι συγκρούστηκε με τις αιτίες μιας ανολοκλήρωτης εθνικής ταυτότητας.

Το ότι υπερασπίστηκε τις βάσεις ενός κοινωνικού κράτους, είναι ζητήματα που πιστώνονται στη διαχείριση του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και αν είναι ζητήματα αστικοδημοκρατικού εξορθολογισμού.

Όμως όλα αυτά δεν πιστώθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και την ηγεσία του στην εργατική τάξη και στην κοινωνική αριστερά ούτε στο επίπεδο της παραγωγής πολιτικής, ούτε στο επίπεδο των αποτελεσμάτων.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ τόσο στο επίπεδο παραγωγής πολιτικής όσο και στην διαχείριση των αποτελεσμάτων της , συμπεριφέρθηκε και συμπεριφέρεται όχι ως αριστερά, αλλά ως πολιτικό μόρφωμα που του εκχωρήθηκε η διαχείριση της εξουσίας λόγω αδυναμίας και δραπέτευσης των συστημικών πολιτικών δυνάμεων!

Ο μεσσιανισμός , ο ναρκισσισμός και η απέραντη ηττοπάθεια οδήγησαν και οδηγούν στην κέντρο-νέο-φιλελεύθερη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ με την αναπαραγωγή του διλλήματος ΔΕΞΙΑ-ΑΝΤΙΔΕΞΙΑ.

Το δίλημμα δεν είναι πραγματικό, δεν ανταποκρίνεται στο επίπεδο της ταξικής πάλης που κατακτήθηκε από την κοινωνική αριστερά στα 5 χρόνια διαχείρισης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Περισσότερο αντιστοιχεί σε ένα πολιτικό εκβιασμό της κοινωνίας της εργασίας με δημοσιοσχετιστικούς όρους.

Το Ε.Α.Μ θα στηρίξει εκλογικά το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές με κορυφαία επιλογή του την Κωνσταντίνα Κούνεβα που πλήρωσε με όλες τις ιδιότητες της γυναίκας, της μετανάστριας, της εργάτριας, της συνδικαλίστριας τον νεοφιλελεύθερο κοινωνικό καταμερισμό εργασίας.

Η ψήφος του αυτή δεν σημαίνει συμφωνία με τον πολιτικό εκβιασμό δεξιά-αντιδεξιά που υποβαθμίζει την αριστερά και τις ιστορικές της υποχρεώσεις.

Η αριστερά δεν μπορεί να δραπετεύει από την πραγματικότητα με καμία μορφή. Όχι άλλοι μύθοι, όχι άλλα φολκλορικά υπολείμματα της ιστορίας, όχι άλλα μαυσωλεία.

Η πραγματικότητα είναι εδώ, αληθινή και απειλητική ας την αντιμετωπίσουμε μαζί με τα εκατομμύρια των προλετάριων την 1^η ΜΑΗ του 2019.

Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο

ΜΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΞΑΝΑ: ΚΑΤΩ ΟΙ ΤΥΡΑΝΝΟΙ!

40 χρόνια από το 1973: ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

40 χρόνια πέρασαν που το Πολυτεχνείο έγινε σύνθημα, ανατριχίλα, ντοκουμέντο, και σύμβολο στο στήθος του κάθε προοδευτικού ανθρώπου, του κάθε δημοκράτη.

40 χρόνια από τον ξεσηκωμό, την κραυγή της νεολαίας, του λαού και της εργατικής τάξης, ένα ξεσήκωμα και μια κραυγή που το εξουσιαστικό σύστημα φοβάται ακόμα. Και ακριβώς για αυτό επιχειρεί όχι απλά να τα βαλσαμώσει, αλλά πολύ περισσότερο να ποινικοποιήσει ακόμα και την ονομαστική αναφορά στις αξίες που εκφράζει το Πολυτεχνείο. 

Αφού πρώτα τα τανκς της ντόπιας και διεθνούς ελίτ, μαζί με τους κοινωνικούς τους συμμάχους που υφαρπάζουν και υποθηκεύουν το μέλλον του νεοελληνικού κοινωνικού σχηματισμού εδώ και χρόνια, έχουν ήδη ρίξει την θύρα, έχουν ποδοπατήσει: Την αξία της εργασίας και την συμμετοχή των φορέων της στον καταμερισμό των κοινωνικών αγαθών. Την αξία της γνώσης και των φορέων της σαν κοινωνικούς εργαζόμενους. Το δικαίωμα στην υγεία, στην πρόνοια, το δικαίωμα στη ζωή.

Κουρελιάζουν το Σύνταγμα και τους αστικοκοινοβουλευτικούς θεσμούς, γιατί δεν μπορούν αλλιώς να ελπίζουν στην διατήρηση της εξουσίας τους, παρά μονάχα με τον ολοκληρωτισμό.

Ακόμα και δύο μέρες πριν την έναρξη των εκδηλώσεων απόδοσης φόρου τιμής των πολιτικών συλλογικοτήτων και φορέων, απειλούν να εισβάλουν με τους σύγχρονους ένστολους βασανιστές στο ίδρυμα της Πατησίων για να κόψουν το σήμα της ΕΡΤ, οι εργαζόμενοι της οποίας μπορούν, δικαιούνται να φωνάξουν ”Εδώ Πολυτεχνείο”, και η φωνή τους να μην έχει το στατικό χαρακτήρα μιας ιστορικής αναφοράς, αλλά ένα σύγχρονο, μεστό νοήματος σάλπισμα!

Φοβούνται την κοινωνία των εργαζομένων. Γιατί γνωρίζουν ότι τους στηρίζουν μόνο τα αθύρματα του παρασιτισμού και οι φασίστες, όποια στολή και αν φοράνε- την μαύρη, την μπλε ή την πράσινη.

Σπρώχνουν τον κόσμο της εργασίας στα σχοινιά της αρένας, τον λογαριάζουν φοβισμένο, υποταγμένο και κατακερματισμένο.

Όμως διαπράττουν το ίδιο λάθος με τους συνταγματάρχες που νόμιζαν κι εκείνοι ότι την είχανε δέσει για τα καλά την κοινωνία.

Δεν υπολογίζουν σωστά, δεν λογαριάζουν ότι μπορεί να πήραν τα λεφτά και την ελπίδα από την εργατική τάξη, αλλά η ίδια ξέρει καλά πως πέρα από αυτά έχει ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ και δύναμη ανυπολόγιστη, και πως σύντομα θα δώσει την δική της απάντηση στον ολοκληρωτισμό, σύντομα θα χτίσει κι αυτή το δικό της νικηφόρο Πολυτεχνείο, που μπορεί να μην είναι ένα κτίριο, αλλά η κάθε γειτονιά, μπορεί να μην έχει έγκλειστους, μα έχει ανθρώπους που παλεύουν από άκρη σε άκρη της χώρας για το ψωμί, την δουλειά, την δημοκρατία και την γη τους!

Αυτοί είναι που αντιστέκονται σήμερα, μαζί με αυτούς πρέπει να προστεθούν αύριο και οι χιλιάδες άλλοι, κόντρα στην μοιρολατρεία, κόντρα στην απομόνωση και στην ιδιοτέλεια, σε μια ρήξη με ό,τι ήξεραν μέχρι τώρα, για να μην νικήσουν οι κήρυκες του φασισμού, για να μην επιβεβαιωθούν οι Κασσάνδρες εκείνες της απελπισίας και της καταστροφής.

Οι ίδιες άλλωστε που υπήρχαν από πάντα, και που υπήρχαν και πριν από 40 χρόνια, τέτοιες ημέρες ακριβώς σαν και σήμερα, προβλέποντας ότι η χούντα ήταν ακλόνητη και πως θα έμενε για 40 χρόνια.

Τους εξουσιαστές, τους βασανιστές, τους λαλίστατους και τους σιωπηλούς κλακαδόρους τους, όλους αυτούς καλείται όπως και τότε, έτσι και τώρα να συντρίψει η εργατική τάξη, ο λαός και η νεολαία.

Η μάχη δεν είναι αποσπασματική, δεν ξεκινά, ούτε και τελειώνει με το μνημόνιο, αλλά είναι μια μάχη ενάντια στους τυράννους αυτού του κόσμου συνολικά και στο κανιβαλίστικο σύστημα τους,

Είναι μια μάχη για να μην χαθεί ο ίδιος ο άνθρωπος και η ίδια η κοινωνία.

Μάταια περιμένουν ορισμένοι το υποκείμενο της απελευθερωτικής διαδικασίας να έρθει από αλλού: Το υποκείμενο που θα δώσει αυτήν την μάχη, πάντα έτσι ήταν και πάντα έτσι θα είναι, το αποτελούν οι μάζες των εργαζομένων και οι κοινωνικοί τους συμμάχοι

Ματαιοπονούν όσοι αντιλαμβάνονται αυτήν την διαδικασία σαν να συμβαδίζει με τον αστικό κοινοβουλευτισμό και με τον αμυνιτισμό.

Ας αποτελεί η φλόγα της εξέγερσης του Νοέμβρη φάρο, επειδή δεν είχε άλλους κηδεμόνες από τον λαό, επειδή δεν χαρακτηριζόταν από υπομονή και ψυχραιμία, αλλά από την οργή για το δίκιο, από την ορμή για την λευτεριά.

Αν ήταν αλλιώς, αν η μειονότητα που ξεκίνησε την εξέγερση σκέφτονταν τις συνέπειες, αν σκέφτονταν ότι η πλειονότητα ”δεν ακολουθεί”, πως ”είναι όλοι κοιμισμένοι”, αν σκέφτονταν την επόμενη ημέρα, η μέρα εκείνη δεν θα έρχονταν.

Όμως η μέρα εκείνη ήρθε, μόνο που πρέπει τώρα την μάχη να την ολοκληρώσουμε εμείς, να δικαιώσουμε το νόημα του Πολυτεχνείου.

Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του! 

Για την ώρα, ας μείνουν οι ευθύνες του λαού στην άκρη αν είναι να χρησιμοποιηθούν ως πρόφαση, για την ώρα, ας πούμε ότι στην πραγματικότητα μόνο εκείνοι που βάλανε τα κορμιά τους μπροστά στις ερπύστριες έχουν δικαίωμα να ρωτάνε: 

”Πως μπορείτε λοιπόν να κοιμάστε; Πως μπορείτε λοιπόν να κοιμάστε;”

ΜΕ ΦΑΡΟ ΤΟΝ ΝΟΕΜΒΡΗ, ΝΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ, ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ!

ΜΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΞΑΝΑ: ΚΑΤΩ ΟΙ ΤΥΡΑΝΝΟΙ!

 

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΕΑΜ ΝΕΟΛΑΙΑ

ΝΑ ΜΑΤΑΙΩΘΕΙ Η ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΝΑ ΑΠΟΚΡΟΥΣΟΥΜΕ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ

ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

Η προληπτική πολιτική επιστράτευση που εξάγγειλε η κυβέρνηση των πολιτικών νάνων  και του Ευρωαμερικάνικου δοσιλογισμού είναι παράνομη και εξολοκλήρου φασιστική, αμιγώς ναζιστικής έμπνευσης! Είναι σχεδόν ταυτόσημη με τη ναζιστική πολιτική επιστράτευση το Φλεβάρη του 1943 που ματαίωσε ο λαός της Αθήνας.

Είναι παράνομη και φασιστική γιατί δεν αφορά καταστολή πράξεων έστω και νόμιμων, αλλά κάνει δίκην προθέσεων και καταστολή ιδεών.

Αναστέλλει και καταργεί προληπτικά και διαχρονικά αρχές και δικαιώματα πάνω στα οποία βασίζεται και η πιο στοιχειώδης δημοκρατική λειτουργία μιάς κοινωνίας.

Αντιμετωπίζει, οδηγεί και μετατρέπει ταυτόχρονα τη χώρα σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και καταναγκαστικών έργων.

Είναι προϊόν συναλλαγής μηχανορραφιών και συνομωσίας παράκεντρων μηχανισμών Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ που λειτουργούν εν δυνάμει ως παρακράτος.

ΟΧΙ ΣΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ

ΚΑΤΩ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΔΟΣΙΛΟΓΙΣΜΟΥ

ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2013

 ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Από τους εργάτες του Σικάγο το 1886 στους μετανάστες εργάτες στη Μανωλάδα, στους 1.500.000 ανέργους, στους χιλιάδες απλήρωτους εργαζόμενους, στους εργαζόμενους των 300 ευρώ, στους χιλιάδες αυτόχειρες αναχωρητές  η απόσταση είναι μόνο μια ανάσα.

«Καμιά φωνή δεν ακούγεται πέρα από τη φωνή του εξουσιαστή».

Το χωνευτήρι του εκφασισμού και κοινωνικού κανιβαλισμού καλά κρατεί.

Στην Ελλάδα της φρίκης των μνημονίων, τίποτα δεν θεωρείται αυτονόητο. Κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα καταργήθηκαν. Η εργατική τάξη και οι αγώνες της βρίσκονται στη παρανομία. Δημοκρατικές και λαϊκές ελευθερίες στήνονται στο απόσπασμα στην Ιερισσό, σε ολόκληρη τη χώρα.

Η κρίση βαθαίνει και όσο απορρυθμίζει το σύστημα τόσο και το σταθεροποιεί σε ληστρικούς φασιστικούς δρόμους.

Τρικομματική κυβέρνηση-τρόικα και χρυσή αυγή επιχειρούν την τελική έφοδο στην κοινωνία της εργασίας βαθαίνοντας την ανθρωπιστική κρίση, ενώ οργιάζει ο παρασιτισμός και ο μαυραγοριτισμός που μας μετατρέπει σε αποικία χρέους και ξέφραγο αμπέλι ξένων συμφερόντων.

Πρωτομαγιά 2013 και η συλλογική αγωνιστική μνήμη της εργατικής  τάξης δεν πρέπει να χαθεί στα χειρότερα που μέλλονται για να ’ρθουν όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και για το σύνολο του καπιταλιστικού κόσμου.

Το εργατικό κίνημα χρειάζεται να πιάσει το νήμα από την αρχή στην ιδεολογία, την οικονομία, στην πολιτική, στην κοινωνία «για να ακουστεί δυνατά η φωνή απελευθέρωσης του εξουσιαζόμενου».

Η αριστερά έχει ευθύνη για αυτό. Δεν φτάνει να περιγράφει την καταστροφή μόνο. Δεν αρκεί να ξορκίζει την αδράνεια και το φόβο του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας. Δεν φτάνει να πλασάρει ως τσελεμεντέ τον διαρκή αγώνα και την αντίσταση του λαού κουνώντας το δάχτυλο ότι δεν ξεσηκώνεται!!! Ενώ απλώνει το δίχτυ της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και ότι πιάσει!

Παντού υπάρχουν μικρές σπίθες που σιγοκαίνε για να γίνουν πυρκαγιά,  να φύγει η κυβέρνηση , για να σταματήσει η ανθρωπιστική κρίση. Για να αλλάξει ο κόσμος χρειάζεται η ιδεολογία των εξουσιαζόμενων εργατικών μαζών να γίνει κυρίαρχη, να ενθουσιάσει, να πείσει και εν τέλει να νικήσει.

Πρωτομαγιά 2013: Να ακουστεί επιτέλους η φωνή του καταπιεζόμενου εργαζόμενου.

• Για την αμοιβή της εργασίας που δεν γίνεται να είναι κάτω από 800 ευρώ και με υποχρεωτική ασφάλιση.

• Για τις εργασιακές σχέσεις που δεν γίνεται να είναι τύπου Μανωλάδας και «βαριάς βιομηχανίας τουρισμού» όταν, όπως και όσο θέλει το μεγάλο και μεσαίο κεφάλαιο.

• Για τη δωρεάν παιδεία και υγεία.

• Για τη δημοκρατία και τις ελευθερίες του εργαζόμενου λαού.

Αυτά είναι το άλλο σχέδιο για να μπει φρένο στην εξαθλίωση και το φασισμό.

Σχέδιο που υπηρετεί καθαρά τα συμφέροντα επιβίωσης, κοινωνικής προκοπής του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας. 

ΨΗΛΑ ΟΙ ΣΗΜΑΙΕΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 20 ΦΛΕΒΑΡΗ

Τρικομματική κυβέρνηση-τρόικα και χρυσή αυγή συνεχίζουν την επιχείρηση καταστροφής των εργαζόμενων, της νεολαίας, της κοινωνίας ολόκληρης. Ξεπερνάνε συστηματικά τα όρια αντοχής  της κοινωνίας της εργασίας προβάλλοντας το δόγμα «Νόμος και Τάξη» , με εφ΄ όπλου λόγχη  τα ΜΑΤ και τη χρυσή αυγή.

Με την επιχείρηση «εθνικής σωτηρίας της πατρίδας» νομιμοποιούν και βγάζουν την εργατική τάξη και τους αγώνες της στη παρανομία, με την γενικευμένη επιστράτευση των απεργών, την εισβολή των ΜΑΤ στους χώρους εργασίας(αμαξοστάσιο του ΜΕΤΡΟ),  το καθημερινό χτύπημα των αγροτικών μπλόκων, τη μαζική ανεργία που καλπάζει, τις χιλιάδες απολύσεις χωρίς καν την καταβολή δεδουλευμένων και αποζημιώσεων. Την απλήρωτη και μαύρη εργασία που σαν τσουνάμι πνίγει τις ζωές μας. Τις χιλιάδες αυτοκτονίες απελπισμένων συνανθρώπων μας.

Με την επιχείρηση «Ξένιος Δίας» νομιμοποιούν τις δολοφονίες, τους προπηλακισμούς και την εκδίωξη των μεταναστών και γεμίζουν τα μυαλά της κοινωνίας με το δηλητήριο του ρατσισμού και του φασισμού ως απάντηση στη κρίση.

Με την επιχείρηση του «Σχεδίου Αθηνά» νομιμοποιούν το τελειωτικό χτύπημα στη δημόσια και δωρεάν παιδεία σπρώχνοντας βίαια καταρχήν  χιλιάδες σπουδαστές των ΤΕΙ στην αμορφωσιά και στο περιθώριο.

Με την επιχείρηση «πάταξης της τρομοκρατίας» καταπατάνε στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα και νομιμοποιούν τη κρατική τρομοκρατία και τη βία παρουσιάζοντας τη δολοφονία ενός παιδιού ως προληπτική αναγκαιότητα!

Αν αυτά δεν είναι κοινοβουλευτική χούντα κύριοι της κομμουνιστικής  Αριστεράς τότε τι είναι;  Και όσο δεν το βλέπετε είναι επικίνδυνο γιατί ένα ετοιμόρροπο καθεστώς κλεπτοκρατίας και φασισμού σε ισορροπία τρόμου συνεχίζει να ρημάζει το τόπο και τη κοινωνία καθημερινά .

Ένας κοινωνικός κανιβαλισμός προωθείται και καλλιεργείται συστηματικά από την κυβέρνηση την τρόικα και τα ΜΜΕ που στρώνει γοργά το δρόμο στο φασισμό.

Τα χρόνια των μνημονίων που βιώνουμε σήμερα δεν μπορούν να φύγουν μόνο με κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς. Ούτε μπορεί να γίνει με αντιπαράθεση μόνο επιμέρους συνδικάτων με την κυβέρνηση και μάλιστα με ελεγχόμενους όρους. Ούτε φτάνουν κινήσεις έστω εντυπωσιακού ακτιβισμού.  Γιατί σήμερα  οι δηλώσεις Μέργου  για παραπέρα μείωση του κατώτατου μισθού απλά δείχνουν τι έχει ήδη καθιερωθεί στην αγορά εργασίας.

 Ας αφήσουμε τον πολλαπλασιαστή των δημοσιονομικών και ας κοιτάξουμε τον πολλαπλασιαστή των κοινωνικών αγώνων για μια νικηφόρα σύγκρουση του λαού μας με το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης-τρόικας και χρυσής αυγής.

Εδώ και τώρα χρειάζεται κοινό μέτωπο του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας στα συνδικάτα, στα πανεπιστήμια, στα ΤΕΙ, στους αγρότες, στους ανέργους, στην κοινωνία ολόκληρη. Για να σταματήσει η μιζέρια και η αναποτελεσματικότητα που χωρίς γραμμή άμυνας, παρά τους αγώνες χώρων, κλάδων που γίνονται δεν μπορεί να οδηγηθεί σε αποτελεσματική επίθεση και νίκη .

Κανένα δικαίωμα, καμιά εγγύηση, καμιά κατάκτηση της εργασίας του 20^ου αιώνα αλλά και του 19^ου αιώνα δεν ισχύει σήμερα.

Γι αυτό απαιτούνται γενικευμένες κοινωνικές συγκρούσεις εργαζόμενου λαού και νεολαίας σε όλα τα επίπεδα με στόχο καθαρό.

Να φύγει η κυβέρνηση και η τρόικα, για να ανακοπεί η πορεία προς το φασισμό

και τη γενικευμένη ανθρωπιστική κρίση.

Να τους διώξουμε πριν μας δέσουν

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

 

                             ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

                                                       ΕΑΜ

Νοέμβρης ’73 – Νοέμβρης ’12

Να γίνει κάθε πόλη, κάθε γειτονιά ένα μικρό Πολυτεχνείο

Τιμούμε και αντλούμε έμπνευση και κουράγιο από την λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου που απέδειξε ότι η δύναμη της νεολαίας και του κόσμου της εργασίας είναι ανεξάντλητη και όλα μπορεί να τα καταφέρει!

Αυτή είναι η παρακαταθήκη και ο οδηγός μας για να ορθώσουμε το τείχος της κοινωνικής αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας, για να πραγματώσουμε επιτέλους το δικαίωμα στην εργασία, τη μόρφωση και την ελευθερία!

Πιο πολύ από ποτέ έχουμε την ανάγκη να ζεσταθούμε από την φλόγα του Νοέμβρη σήμερα.

Σήμερα, που το δωσίλογο πολιτικό προσωπικό της χώρας ντύνει με το περίβλημα του ¨τέλους της μεταπολίτευσης¨ το ξεπούλημα της οικονομικοπαραγωγικής βάσης της Ελλάδας και την εξαθλίωση του λαού της, όχι φυσικά για να δικαιώσει τους πόθους της κοινωνίας για αληθινή μεταπολίτευση, για ελευθερία και δικαιοσύνη αλλά αντίθετα: Για να πάρει την οριστική ιστορική ρεβάνς από όσα το Πολυτεχνείο μπόλιασε στις επόμενες γενιές από την σκοπιά του τρόπου και του περιεχομένου της διεκδίκησης!

Σήμερα, που το κρίσιμο επίδικο για το σύστημα είναι να κάνει συνένοχο το κόσμο της εργασίας,  που μαθαίνει να ζει αποσβολωμένος μπροστά στην πλήρη σήψη και κατάρρευση των αστικοκοινοβουλευτικών θεσμών, μαθαίνει να προσπαθεί να τα βγάζει πέρα με τα ξεροκόμματα του ισοπεδωμένου κράτους πρόνοιας και με τα μηνιάτικα-χαρτζιλίκια των 200 ευρώ.

Σήμερα, που το σύνθημα ¨Κάτω η μισθωτή σκλαβιά¨ φαίνεται ανεπίκαιρο, μιας και φτάσαμε στην απλήρωτη σκλαβιά!

Σήμερα, που η νεολαία μας χωρίς πυξίδα και απόθεμα προοπτικής ζορίζεται να μπει στα καλούπια της μισής (ή και καθόλου) δουλειάς/μόρφωσης-μισής ζωής!

Σήμερα, που το ιδεώδες του νεοφιλελεύθερου κράτους, είναι ένα κράτος προορισμένο να παραχωρήσει όλο το εποικοδόμημα των κλασικών μορφών άσκησης της ταξικής εξουσίας κατευθείαν στο κεφάλαιο και εκείνο να διεκπεραιώνει μόνο την καταστολή.

Είναι ένα κράτος που ανήκει μόνο στις άρχουσες τάξεις και όλο το παρασιτικό συνονθύλευμα-άθυρμα μιας απόλυτα κλεπτοκρατικής  συμμαχίας που λυμαίνεται κάθε κοινωνικοοικονομική δραστηριότητα εδώ και χρόνια, και που σαν συλλογικός βασανιστής της χούντας κατηγορεί μέσα από τα δελτία των επιχορηγούμενων καναλιών της για όλα τα δικά της δεινά, τους συνήθεις ύποπτους: Οι άνεργοι είναι ανίκανοι, οι δημόσιοι υπάλληλοι τεμπέληδες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες φοροκλέφτες, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι υπερπροστατευμένοι, οι νέοι κακομαθημένοι!

Εργαζόμενες, οι- Νέες και νέοι,

Στα ασφυκτικά πλαίσια που ορίζει η νέα οικονομετρία-πλατφόρμα του νεοφιλελευθερισμού, η αποειδίκευση της γνώσης και η απογνωσιολογικοποίση της εργασίας, η αναίρεση της εργασίας σαν κοινωνική σχέση είναι τα σύγχρονα κελιά που φυλακίζουνε τον απόλυτα απομονωμένο, εξατομικευμένο νέο, τον εργαζόμενο. Πάνω σε αυτά τα μεσαιωνικά θεμέλια μοιάζει να βασίζει την ισχύ του το σύγχρονο πρόσωπο του ολοκληρωτισμού.

Μπορεί τα όρια του αστικοκοινοβουλευτισμού, έστω και δια μέσου της πλήρης εκτροπής τους πλέον, να εξακολουθούν να είναι τα όρια της πολιτικής-ιδεολογικής ισχύος του νεοφιλελευθερισμού παγκόσμια, ωστόσο:

Το εξουσιαστικό σύστημα δεν φαίνεται για την ώρα να κόπτεται να κηρύξει τις επαναστατικές ιδεολογίες/συλλογικότητες παράνομες όπως το 1967, ακριβώς επειδή έχει κηρύξει επί της ουσίας παράνομη την εργατική τάξη και τις διεκδικήσεις της στο σύνολο τους! Πολύ σύντομα, θα διορίζουν μόνοι τους, όπως και κατά την εφταετία, το προεδρείο της ΓΣΕΕ, που φρόντισαν να περιφέρεται σαν ένα άταφο πτώμα που δεν εκπροσωπεί σήμερα παρά το 15% των εργαζόμενων, και που ο ρόλος της τελειώνει με την μνημονιακή υπόσχεση της συνταγματικής θεσμοθέτησης του κατώτατου μισθού.

Το εξουσιαστικό σύστημα μπορεί να μην έχει έρθει ακόμη στην ανάγκη της ονομαστικής ισχύος του στρατιωτικού νόμου, όμως ρυθμίζει με πρωτοφανή αυτοματισμό όλες τις απαραίτητες δικλείδες αιχμαλωσίας της ελευθερίας: αστυνομία και εισαγγελείς κανονίζουν με βάση τους νέους κατασταλτικούς νόμους το δέσιμο κάθε φωνής και δράσης που παρακωλύει έστω και στο ελάχιστο την κανονικότητα του ολοκληρωτισμού. Από κοντά, ένα προκλητικό σύμπλεγμα ΜΜΕ-παρακράτους φροντίζει να δικαιολογεί και να νομιμοποιεί τον φόβο και την βίαιη αυθαιρεσία που βάζει στο στόχαστρο ανθρώπινες ζωές (σήμερα μεταναστών, αύριο μαζικά ιθαγενών εργαζομένων) και να τις ζυγίζει με τα μέτρα της επιβολής και του κυνισμού.

Επιστρατεύει τον νεοναζισμό για να ποτίσει την κοινωνία των απόκληρων με το δηλητήριο του μίσους και για να τον διαχειριστεί ούτως ώστε να περάσουμε σε μια de facto νέα πολιτειακή κατάσταση μιας νέας τρομοκρατίας που ήδη υφαίνεται στους κύκλους της παράκεντρης εξουσίας, που θα επιχειρήσει να ελέγξει ¨μια και καλή¨ την χρεοκοπημένη κοινωνία των μνημονίων. Να ελέγξει τον χρεοκοπημένο νεοελληνικό κοινωνικό σχηματισμό, παραδομένο στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για παγκόσμια κυριαρχία που βρίσκονται ήδη εν εξελίξει. Ο νομισματικός πόλεμος που εξακολουθεί την πορεία του από το 2008, συχνά ξεσπά σε περιφερειακές πολεμικές συγκρούσεις με έναν γενικευμένο πυρηνικό όλεθρο να μην βρίσκεται μακριά σαν προοπτική!

Τότε, η αμερικάνικη εξωτερική πολιτική χρησιμοποίησε την δικτατορία για να δέσει με σχοινιά την Μεσόγειο, κόντρα στις φυγόκεντρες απελευθερωτικές δυνάμεις που εκδηλώνονταν κύρια στην Βόρεια Αφρική. Σήμερα, παίζει και πάλι το χαρτί της αποσταθεροποίησης της λεκάνης της Μεσογείου καθώς και της εγγύς και Μέσης Ανατολής για να κρατήσει τις καλύτερες οικονομικές και στρατιωτικές θέσεις μάχης μπροστά στα αδιέξοδα που γεννά η αντιπαράθεση της με τους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς της Ευρασίας (κύρια την Ευρωζώνη και τον άξονα Κίνας-Ρωσίας).

 ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΟΥΤΕ ΣΕ ΜΟΥΣΕΙΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΛΟΥΠΙΑ!

Τις ημέρες του Νοέμβρη του ’73, ο λαός έβγαλε μια κραυγή ελευθερίας που ακόμη την φοβούνται όχι μόνο όσοι σχηματίζουν τα μπλοκ εξουσίας αλλά και οι διαχρονικοί πολιτικοί διαχειριστές εξ αριστερών της μετέπειτα πολλαπλής ήττας του λαϊκού κινήματος. Είναι το ακηδεμόνευτο της δράσης και της αποφασιστικότητας που τρέμουν πάντα οι άρχουσες τάξεις. Είναι όμως και το δόσιμο των υπάρξεων στον αγώνα αλλά και η δυναμική, αυθόρμητη ενότητα στην βάση (έστω και αν το αυθόρμητο πηγάζει πάντα από μια υπόγεια πορεία που προϋπάρχει) που φοβούνται όσοι αντιμάχονται την ενότητα των αγώνων.

Γι’ αυτό και οι πρώτοι αρνούνται επί της ουσίας την ύπαρξη νεκρών στο Πολυτεχνείο όπως και εν γένει αρνούνται την ύπαρξη των βασανιστηρίων της χούντας, με τον ίδιο τρόπο που αρνείται  ο Μιχαλολιάκος τα ναζιστικά κρεματόρια.

Γι’ αυτό  και οι δεύτεροι παρερμηνεύουν το ξεκίνημα και τον χαρακτήρα της εξέγερσης.

Οι έγκλειστοι του Πολυτεχνείου καθώς και οι αλληλέγγυοι τους, δεν θα έφταναν ως το τέλος αν είχαν οδηγό την σημερινή Αριστερά, αν σκεφτόντουσαν τις συνέπειες, το επακόλουθο της πολιτικής κατάστασης στην χώρα μετά την εξέγερση μιας και οι ¨οι συνθήκες δεν είναι ποτέ ώριμες¨. Με τον ίδιο επικίνδυνα απλοϊκό τρόπο η σημερινή Αριστερά, περιδινούμενη στα ιδεολογικά της αδιέξοδα -κληρονομιά μιας μουσειακής ενίοτε και ¨θεοκρατικής¨ αντίληψης του μαρξισμού-,  αντιμετωπίζει και τα καθήκοντα του παρόντος καθώς δεν φαίνεται να αναλογίζεται το ακριβές  βάθος και εύρος της επίθεσης που δέχεται η κοινωνία.

Γι’ αυτό και πέρα από την κατάθεση στεφάνων στο Πολυτεχνείο, πέρα από την ακατάσχετη συνθηματολογία, είναι τώρα η ώρα να θεμελιώσουμε μια σύγχρονη πρόταση προοδευτικής διεξόδου από την κρίση που να περιλαμβάνει τον σχεδιασμό της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας με γνώμονα την ισόμετρη και ισοβαρή, δίκαιη κατανομή του πλούτου, όπως και μιας γνήσιας, αληθινά λαϊκής δημοκρατίας με την συγκρότηση της απαραίτητης κοινωνικής συμμαχίας που θα περιφρουρήσει αμφότερες.

Ήρθε η ώρα τώρα, πριν να είναι εντελώς αργά, να δώσουμε τα πάντα στον αγώνα μέσα από συνδέσμους-όργανα σε κάθε πόλη, σε κάθε γειτονιά, συνδέσμους υπεράσπισης της αξίας της εργασίας, της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας που θα σηματοδοτήσουν και θα σφυρηλατήσουν αυτήν την ενότητα.

Η ενότητα αυτή νίκησε τον φασισμό τότε, η ενότητα αυτή θα τον νικήσει και τώρα!

 Στο δρόμο του ΝΟΕΜΒΡΗ βαδίζουμε ξανά

ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΡΟΥΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ, ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ, ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ

 ΨΩΜΙ –ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ –ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ

 

Διαβάστε την ανακοίνωση σε pdf

 

View this document on Scribd

ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ

Η μαφιόζικη φασιστική επίθεση δεν θα περάσει

  Η μαφιόζικη φασιστικού χαρακτήρα επιχείρηση με την κωδική ονομασία «Μέγαρο Μαξίμου-Σαμαράς»όπως διαφημίστηκε, καταχωρήθηκε και προπαγανδίστηκε από τα ΜΜΕ και εξελίχθηκε άγρια μεσάνυχτα ενάντια στους εργάτες απεργούς της Χαλυβουργίας, ήταν μια συντονισμένη επιχείρηση των δυνάμεων κατοχής και των εγχώριων συνεργατών τους για :

1. Να δώσουν υπόσταση στον μικρόνοα και ανύπαρκτο εντεταλμένο εκπρόσωπο τους που εγκατέστησαν στο Μέγαρο Μαξίμου.

2. Να νομιμοποιήσουν μέσω αυτού την φασιστική καταστολή που τους είναι απαραίτητη για να διαλύσουν και να ξεπουλήσουν τη χώρα, να εξανδραποδίσουν την εργατική τάξη και το λαό.

Όμως όπως και αν καταχωρήθηκε και όποια ονομασία και αν πήρε αυτή η μαφιόζικη φασιστική επιχείρηση, στην ούγια γράφει ΚΟΥΒΕΛΗΣ και ΔΗΜΑΡ. Αυτή είναι η αναλώσιμη χρησιμότητα τους ως συνπρωθυπουργός και συγκυβέρνηση.

Η θέση τους για το ζήτημα της επίθεσης στη Χαλυβουργία δεν έχει καμιά διαφορά από αυτή της Χρυσής Αυγής, όπως αποτυπώθηκε στις δηλώσεις τους και δεν είναι φυσικά τυχαία ούτε λάθος! Ανταποκρίνεται στην κοινωνική τους βάση και σε αυτά που εκπροσωπούν.

Δηλαδή στα πιο επιθετικά παρασιτικά μεσοστρώματα-βδέλλες που δημιούργησε η διεφθαρμένη διαχείριση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και μετανάστευσαν στη ΔΗΜΑΡ ως όχημα για να συνεχίσουν να ρουφούν το αίμα του λαού με την σφραγίδα της αριστεράς!

Η μαφιόζικη φασιστική επίθεση δεν θα περάσει. Η εξέγερση του λαού είναι σίγουρη και σύντομα θα είναι αυτή που θα καθορίσει τις εξελίξεις.

Οι υπερασπιστές των δοσίλογων θα ναι λιγοστοί και σε κάθε περίπτωση ανεπαρκείς να προστατέψουν τους ίδιους και το οικοδόμημα τους!!!

• Τώρα τα συνδικάτα στα χέρια των εργατών

• Τώρα οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στα χέρια των εργαζόμενων και όχι των δοσίλογων

• Κάτω η κατοχική αντεργατική αντιλαϊκή συγκυβέρνηση του ολοκληρωτισμού

  και του ανανεωμένου μαύρου μετώπου!!! 

 20.7.12

ΕΑΜ          

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2012

126 χρόνια μετά την Πρωτομαγιά του Σικάγου η εργατική τάξη, οι λαοί ανιχνεύουν και αναζητούν ξανά τη σωτηρία τους από τον κεφαλαιοκρατικό ολοκληρωτισμό της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Το παγκόσμιο σύστημα του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού από την Κίνα μέχρι την Αφρική και από τις ΗΠΑ μέχρι την Ευρώπη βρίσκεται σε καθολική κρίση σε όλα τα επίπεδα, οδηγώντας την κοινωνία της εργασίας και τους λαούς στα τάρταρα. Πείνα, εξαθλίωση πόλεμοι, στρατιωτικές επεμβάσεις, κοινωνικός και πολιτικός εκφασισμός είναι η κρίση τους.

Με αυτά απειλεί και απειλείται ταυτόχρονα η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, ανακηρύσσοντας την ταξική πάλη παράνομη σε κάθε γωνιά της γης, ακριβώς επειδή είναι ο ουσιαστικός της αντίπαλος και γεννήτορας μιας άλλης κοινωνίας, της παγκόσμιας κοινωνίας της εργατικής τάξης.

Στη χώρα μας, το εξουσιαστικό πολιτικό σύστημα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ και τα γενόσημα τους, διακατέχονται από τον τρόμο μιας γενικευμένης αμφισβήτησης ίσως και οριστικής ανάσχεσης της οικονομικής και πολιτικής κατοχής που επέβαλλαν στο λαό και τη χώρα σε αγαστή συνεργασία με το ΔΝΤ και την ΕΕ.

Αυτή την Πρωτομαγιά, ας γράψουμε ξανά στις σημαίες του αγώνα.

ΕΜΕΙΣ, όχι ΑΥΤΟΙ μπορούμε να νικήσουμε και θα τα καταφέρουμε.

Εμείς σήμερα και όχι στην άλλη ζωή με το διαρκή, μαζικό, ταξικό μας αγώνα μπορούμε να τους σταματήσουμε.
Να σταματήσουμε την πείνα, την εξαθλίωση και τον εκφασισμό.

Εμείς μέσα από τα συνδικάτα μας, τις μαζικές οργανώσεις, στους χώρους δουλειάς και στις πλατείες που αποφασιστικά αντιπαλέψαμε τα μνημόνια της κατοχής, κόντρα στο ρεύμα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που ήθελε τα πάντα μεμονωμένα και αποσπασματικά, κόντρα σε αυτούς που στο όνομα της δήθεν «ταξικής» καθαρότητας υπονομεύουν τις συλλογικότητες των εργαζόμενων, του λαού και της νεολαίας  παραδίνοντας τις βορά στις ορέξεις του κράτους και του κεφαλαίου.

ΕΜΕΙΣ ΟΧΙ αυτοί ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

Ψηλά οι σημαίες της κόκκινης εργατικής Πρωτομαγιάς
Αντιστεκόμαστε και διαδηλώνουμε για την εργασία, τη μόρφωση, την υγεία, τη δημοκρατία, την ανεξαρτησία συνεχίζουμε στα καθημερινά μικρά και μεγάλα μέτωπα με σύνθημα μας:

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ
ΝΑΙ ΣΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ, ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
ΝΑΙ ΣΤΗ ΔΙΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΕΚΛΟΓΕΣ 6 ΜΑΗ 2012

ΕΓΚΥΡΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΨΗΦΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Η τρόικα με τον εντεταλμένο εκπρόσωπο της που σφετερίζεται το αξίωμα του πρωθυπουργού, εξάγγειλε στις 11 Απρίλη με «διάγγελμα» την διεξαγωγή εκλογών για τις 6 Μάη.
Ταυτόχρονα παρουσίασε τον εαυτό του η κάποιο πολιτικό κλώνο του από τα εργαστήρια της τρόικα ως διαχρονικό διαχειριστή της εξουσίας χωρίς δεσμεύσεις μάλιστα από το συνταγματικό χάρτη της χώρας.
Με το «διάγγελμα» Παπαδήμου η τρόικα για λογαριασμό και του εγχώριου μαύρου κοινωνικοπολιτικού μετώπου, ανακοίνωσε στην εργατική τάξη και το λαό, το επίδικο των εκλογών και την μοναδική απάντηση που επιτρέπει η ίδια να δώσει ο λαός !!!
«Κοινοβουλευτική πλειοψηφία στο μαύρο πολιτικό μέτωπο των μνημονίων και νομιμοποίηση της οικονομικοπολιτικής κατοχής που επιδιώκει να ολοκληρώσει σε καθεστώς η κυβέρνηση Παπαδήμου για τις επόμενες δεκαετίες!»
Η ολιγαρχία της χρηματιστηριακής οικονομίας με τα παμφάγα παρασιτικά μεσοστρώματα κάθε μορφής που δημιούργησε και ιδιωτικοποίησαν για λογαριασμό τους το κράτος,(…καθεστώς Τσοχατζόπουλου) συγκροτούν σήμερα την κοινωνική βάση του καθεστώτος της οικονομικοπολιτικής κατοχής προς την οποία εξελίχθηκε συνειδητά και μεθοδευμένα το εξουσιαστικό πολιτικό σύστημα του δικομματισμού!
Στα υποπροϊόντα αυτού του συστήματος με την απειλή μάλιστα κοινοβουλευτικής έκφρασης, αναδείχνεται ο υπόκοσμος του ναζιστικού, δολοφονικού φασισμού με συγκεκριμένο ρόλο στις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις που θα ξεπηδήσουν από τη βαθιά κρίση η οποία ολοένα και περισσότερο αποδεικνύεται μη διαχειρίσιμη.

Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Το ότι το χρέος δεν είναι διαχειρίσιμο και μετά το γιγάντιο κούρεμα των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, των μισθών και συντάξεων και την εξάρθρωση κάθε εργασιακού δικαιώματος από τον homo-mnimonious, ομολογείται ήδη από τους πιο αρμόδιους της ΤΡΟΙΚΑ. Γι αυτό και ετοιμάζεται για το 2015 νέο μνημόνιο και πρόγραμμα »στήριξης» που θα επιτείνει την οικονομικοπολιτική κατοχή για αρκετές ακόμα δεκαετίες.
Η οικονομικοπολιτική κατοχή και το εξουσιαστικό σύστημα με πολιτικό λαγό την χρυσή αυγή, θα απλώσει τα δίχτυα του κοινωνικοπολιτικού εκφασισμού και του ολοκληρωτισμού διαμορφώνοντας μια νέα εμφύλια και μετεμφυλιακή περίοδο.

ΕΥΡΩ Η ΔΡΑΧΜΗ

Είναι το εκβιαστικό εκλογικό-πολιτικό δίλημμα του δικομματισμού και των παραφυάδων του.
Καταρχήν προκαλεί απέραντη αηδία η περιφρονητική απέχθεια των εκπροσώπων της οικονομικοπολιτικής κατοχής απέναντι στην ιστορία 200 χρόνων του λαού που ενσωματώνεται στο εθνικό του νόμισμα. Είναι φυσικά το μέτρο του αγοραίου πατριωτισμού τους. Όμως δεν πρόκειται μόνο για αυτό.

α)  Η ολιγαρχία, ο παρασιτισμός και το πολιτικό σύστημα του δικομματισμού δεκάρα δεν δίνουν για το νόμισμα, αρκεί αυτό να επιβάλλει την οικονομική, κοινωνική και πολιτική τους κυριαρχία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε καθοριστικές φάσεις της κρίσης, το μαύρο κοινωνικοπολιτικό μέτωπο διαπραγματεύτηκε ακόμη και την άμεση αντικατάσταση του »ΕΥΡΩ» με το δολάριο με ανάλογη ενσωμάτωση στο Αμερικανικό ιμπεριαλισμό! Το πιστόλι του Παπανδρέου πάνω στο τραπέζι όταν μεθόδευε την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ σε αυτή την προοπτική εδραζόταν. Το ίδιο και η αντιμνημονιακή ρητορεία Σαμαρά, μέχρις ότου η εξισορρόπηση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών τον προσγειώσει ανώμαλα στο πολιτικό ελικοδρόμιο  Παπαδήμου. Τα σχέδια μιας τέτοιας υπαγωγής υπάρχουν αναλυτικά επεξεργασμένα στο Αμερικάνικο υπουργείο εξωτερικών!!!

β) Η εσωτερική υποτίμηση με το καθεστώς «ΕΥΡΩ» είναι ήδη πολλαπλάσια της όποιας υποτίμησης θα είχαμε με ένα εθνικό νόμισμα γιατί και η καταναλωτική υπερδιόγκωση του ελληνικού ΑΕΠ δεν θα ήταν δυνατή (…κοινωνία Τσοχατζόπουλου, Ζαχόπουλου, Εφραίμ).
Αυτό όμως που κάνει αυτόματα το «ΕΥΡΩ» για τα συμφέροντα της ολιγαρχίας και του παρασιτισμού, είναι ότι φορτώνει μέχρι τώρα αλλά και στο μέλλον την εσωτερική υποτίμηση στις πλάτες της εργατικής τάξης και την κοινωνία της εργασίας, πράγμα που θα ήταν πολλαπλάσια δύσκολο αν η χώρα δε στερούνταν διαμέσω του ΕΥΡΩ την άσκηση της νομισματικής πολιτικής.

  γ) Ευρώ, ευρωζώνη και Ε.Ε., είναι τα ίδια επίδικα των ανταγωνισμών για την ευρωπαϊκή και παγκόσμια ηγεμονία που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Από την άποψη αυτή ο νεοελληνικός κοινωνικός σχηματισμός και όσο αυτός ανταποκρίνεται στην κλασική έννοια του έθνους κράτους ως κοινωνική, οικονομική και γεωπολιτική ενότητα, βρίσκεται εξ αντικειμένου σε πολλαπλή σύγκρουση με όλα τα παραπάνω.
Δυστυχώς οι όροι αυτής της σύγκρουσης δεν καθορίζονται από τη χώρα και δεν διαμορφώνονται στο εσωτερικό της χώρας, αλλά από την διεθνική τρόικα με την εξουσιοδότηση του εξουσιαστικού πολιτικού συστήματος που σε αυτήν βασίζει την πολιτική του επικράτηση και κυριαρχία.

δ)  Η σύγκρουση λοιπόν με το χρέος, το ευρώ, την ευρωζώνη και την Ε.Ε. δεν είναι κάτι που θα’ ρθει επειδή το επιδιώκουν οι νοσταλγοί της δραχμής!!!
Η σύγκρουση είναι παρούσα και σε εξέλιξη. Έχει επιβληθεί με τους όρους του χρηματιστηριακού κεφαλαίου στην εργατική τάξη, το λαό και την χώρα για να επανακαθοριστεί η θέση της στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας.
Η διαμόρφωση των εσωτερικών κοινωνικών και πολιτικών όρων για μια νικηφόρα έκβαση σε αυτή τη σύγκρουση είναι το ζητούμενο. Τα φετίχ και οι πομφόλυγες δεν έχουν θέση σε μια τέτοια προσπάθεια.
Η εργατική τάξη, ο λαός και η χώρα πρέπει να απαλλαγούν από τη θηλιά στην οποία έχει μεταλλαχτεί το χρέος, από την απαγόρευση άσκησης νομισματικής πολιτικής που υπαγορεύει το ευρώ, από την απαγόρευση άσκησης διεθνών οικονομικών και πολιτικών σχέσεων που την έχουν εγκλωβίσει τα μνημόνια.
Σε όλα αυτά υπάρχει απάντηση χωρίς την εξαθλίωση του λαού, τη διεθνή απομόνωση και τη διάλυση της χώρας

Η ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ

Το Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο στη μακρά σε χρόνο πολιτική του παρουσία ανέλυσε και περιέγραψε διεξοδικά τη σημερινή κατάσταση με ιδεολογικές αναφορές θεωρητική θεμελίωση και πολιτική επάρκεια. Αγωνίστηκε και παρουσίασε την ανάγκη και το περιεχόμενο μιας προοδευτικής, δημοκρατικής διεξόδου για την ανάσχεση της πορείας προς την κρίση, την αντιμετώπιση της και στη συνέχεια το άνοιγμα του δρόμου για ριζικούς κοινωνικούς μετασχηματισμούς.
Απέναντι του δεν βρήκε μόνο τις δυνάμεις του συστήματος, αλλά και πολλές από τις δυνάμεις που είχαν ή ισχυρίζονται πως έχουν την ιστορική ευθύνη αυτών των μετασχηματισμών.
Σήμερα παρά το ότι όλες αυτές οι δυνάμεις πιέζονται από την εργατική τάξη και το λαό, το λιγότερο δεν έχουν βρει το βηματισμό για να υπερασπίσουν τις βασικές αξίες της εργασίας και τις δημοκρατικές και λαϊκές ελευθερίες του λαού. Να αξιοποιήσουν τη λαϊκή δυναμική που αρνείται σταθερά ακόμη και την κοινοβουλευτική νομιμοποίηση στο καθεστώς της οικονομικοπολιτικής κατοχής παρά τον καλπονοθευτικό εκλογικό νόμο.

ΕΓΚΥΡΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΨΗΦΟΣ

Το Ε.Α.Μ. καλεί τους εργαζόμενους και τη νεολαία να δώσουν σε αυτές τις εκλογές έγκυρη και όσο γίνεται αποτελεσματική ψήφο ενάντια στο εξουσιαστικό πολιτικό σύστημα, την οικονομικοπολιτική κατοχή και τον φασισμό σε κάθε εκδοχή τους.

Δίνει θετική ψήφο στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο όπως εκφράζεται στην θέση του για ένα ΝΕΟ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ ΕΞΟΥΣΙΑΣ των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων βασισμένο σε μια συμμαχία κοινωνικών δυνάμεων και συμφερόντων με πυρήνα και ηγεμονία  την κοινωνία της εργασίας.

Θεωρούμε πως αυτή η ψήφος ανταποκρίνεται όχι μόνο στην προοπτική οικοδόμησης μιας ολοκληρωμένης πρότασης διεξόδου, αλλά και στην άμεσα αναγκαία ενότητα του προοδευτικού, δημοκρατικού χώρου για την αντιμετώπιση της επίθεσης των δυνάμεων της οικονομικοπολιτικής κατοχής που κλιμακώνεται ραγδαία .

ΕΑΜ
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
22.4.12

διαβάστε την ανακοίνωση σε pdf

View this document on Scribd

 

ΛΕΥΤΕΡΙΑ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ

ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΓΙΑ ΛΕΥΤΕΡΙΑ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ-ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Εργάτες ,εργάτριες, άνθρωποι της δουλειάς και του μόχθου,νέοι και νέες.

 Στις 5 Νοέμβρη 153 πολιτικά υποπροϊόντα της μεταπολίτευσης με όνομα ΠΑΣΟΚ, και πιστοποιητικά εθνικοφροσύνης που τους παραχώρησε η «πολυκατοικία» της δεξιάς, υπόγραψαν τη διαγραφή της Ελλάδας από τον παγκόσμιο χάρτη ως ανεξάρτητο κράτος και οντότητα!

Έτσι ως δοτοί πια τυχοδιώκτες τιμαριούχοι ενός κατεχόμενου φέουδου, θα αποτελειώσουν τη ληστεία των δουλοπάροικων κατοίκων του.

Ούτε όμως τα πιστοποιητικά εθνικοφροσύνης που απόσπασαν με εκβιασμούς και κλάματα από τη δεξιά, ούτε τα μαστίγια που τους ενοικίασαν οι κηδεμόνες τους, θα μπορέσουν να δαμάσουν το λαό.

Στις 5 Νοέμβρη η αγέλη μηδενικής αυτοεκτίμησης των δοτών και των κουίσλινγκς, υπόγραψε και το δικό της τέλος.

 Ο λαός θα λευτερώσει τη χώρα από τους ΔΟΤΟΥΣ και ΚΟΥΙΣΛΙΝΚΓΣ και τη συμμορία παρασιτικών συμφερόντων που εκπροσωπούν, αποκαθιστώντας έτσι την τιμή και την αξιοπρέπεια του.

 ΛΕΥΤΕΡΙΑ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ

 

     Εργατικό Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο